اوستا, ميراث مشترک فرهنگی جهانيان و کهن ترين نوشتار ايرانيان است. واژه اوستا, مرکب است از پيشوند "اَ" و صفت مفعولی "ويستَه" از مصدر "ويد" به معنای شناختن, دانستن, يافت شدن و پديدار آمدن. بر روی هم اوستا, را می توان به معنای "آگاهی نامه" يا "دانش نامه" دانست.
دکتر علی اکبر جعفری در نوشتاری درباره واژه "اوستا" به بحث پرداخته و در ترکيب آن, پيشوند "آ" را پيشوند نفی دانسته و مجموع آن را به معنای "سخن سربسته, گوهر نهفته, راز نهانی, کلام آسمانی, رمز باطنی و بالاتر از فهم نارسای جهانيان" گرفته است. (اوستا - کهن ترين سرودهای ايرانيان, گزارش و پژوهش جليل دوستخواه)
۱ نظر:
به شما تبریک عرض نموده و امید است که همیشه شاد باشید و اوستا سرود جدیدی برای زندگی تان باشد. به امید یه هوای تازه تر. باتشکر میرزایی
ارسال یک نظر